DROMENON
SYLWIA HANFF
solo butoh
“Weź to, by przewędrować przez osiem pustyń.”
(rytualna formuła Azteków)
W tańcu butoh każdy gest - powolny i wysublimowany, choć nie-doskonały, nie-dopełniony, gest zawieszony pomiędzy widzialnym i niewidzialnym, jak wiersz haiku, staje się wydarzeniem egzystencjalnym i próbą uchwycenia momentu zjawiskowej ulotności, odsyłając jednocześnie do ukrytego bezmiaru niezjawiskowej Pustki. „Butoh należy zarówno do życia, jak i do śmierci. Jest urzeczywistnieniem dystansu między istotą ludzką a nieznanym” (Ushio Amagatsu).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz