środa, 18 marca 2009

Arkadi Zaides - photo: Shira Masnik


Arkadi Zaides

Solo Siento - Reż: Shira Masnik, Chor: Arkadi Zaides Solo Siento wykorzystuje taniec, video i światło. Wciela w obraz filmowy walkę o pokój. Smugi cienia wraz z realnymi tancerzami tworzą spotęgowany, a także kontrowersyjny wydźwięk każdego ruchu.

Arkadi Zaides - photo: Avi Natan

Arkadi Zaides urodził się w 1979 na Białorusi. W 1999 wyemigrował do Izraela. W roku 1999 ukończył szkołę średnią “Misgav”, gdzie specjalizował się w sztuce i tańcu. Również w 1999 przeniósł się Tel Aviv'u, gdzie przyłączył się do Noa Dar Dance Group. Następnie, jeszcze tego samego roku, został członkiem Batsheva Ensemble, a w 2001 roku, również Batsheva Company (gdzie tańczył i tworzył do 2004 roku). Brał udział w choreografiach twórców takich jak: Ohad Naharin, Mats Ek, Yasmeen Godder, Sharon Eyal, czy Poul Norton. Od 2004 roku, Arkadi pracuje jako niezależny choreograf, tancerz i nauczyciel. Jego prace były prezentowane w Izraelu, Szwajcarii, Polsce, Włoszech, Republice Czeskiej, Chinach i Japoni. Tworzył dla Batsheva Ensemble. Zaproszono go również do pracy nad inter-dyscyplinarnym, wielo-gatunkowym spektaklem w Japoni. Został wybrany jako jeden z trzech finalistów podczas trzeciej edycji Rolex Mentor i Protégé Arts Initiative (2006-2007) w kategorii “taniec”. Od 2002, Zaides uczy “Gaga” - języka ruchowego Ohad'a Naharin'a. Jest nauczycielem tancerzy i nie-tancerzy w Izraelu i na świecie.

Arkadi Zaides born in Belarus in 1979. Immigrated to Israel in 1990. Graduated ‘Misgav’ highschool in 1999, majored in Arts and Dance. In 1999 moved to Tel-Aviv and joined Noa Dar Dance Group. That same year joined the Batsheva Ensemble and in 2001 the Batsheva Dance Company, there danced and created till 2004. He performed in works by Ohad Naharin, Mats Ek, Yasmeen Godder, Sharon Eyal, Poul Norton among other choreographers. Since 2004 Arkadi works as an independent choreographer, dancer and teacher, his were presented in Israel, Switzerland, Poland, Italy, The Czech Republic, China and Japan. He created works for the Batsheva ensemble, was invited to create a multi genre performance in Japan and has been selected as one of three finalists in dance for the third cycle (2006-2007) of the Rolex Mentor and Protégé Arts Initiative.Since 2002 Zaides has been teaching ‘Gaga’ – Ohad Naharin’s movement language. He is teaching dancers and non-dancers in Israel and around the globe.

niedziela, 8 marca 2009

Sylwia Hanff - Dromenon solo butoh

Sylwia Hanff – tancerka (butoh, taniec współczesny, orientalny), nauczycielka tańca, jogi kundalini, medytacji labiryntu, tancerka-mim, kuratorka kursów terapii tańcem; mgr filozofii (UW) i menadżerka kultury. Butoh uczyła się u największych mistrzów: Ko Murobushiego, DaisukeYashimoto, Carlotty Ikedy, Atsushi Takenouchi, Kana Katsury, Tadashi Endo; posiada rekomendacje tancerzy butoh: Atsushiego Takenouchi, Kana Katsury, Gabrielli Daris. Przygotowywała warsztaty butoh oraz choreoterapii opartej na butoh z Atsushim Takenouchi dla tancerzy, pedagogów specjalnych oraz rodzin z dziećmi. Była związana z Warszawskim Teatrem Pantomimy, Teatrem Narodowym, Operą Narodową, Teatrem Powszechnym w Warszawie oraz ze Studiem Mimów Stefana Niedziałkowskiego w Teatrze na Woli. Współpracuje z teatrami fizycznymi i eksperymentalnymi. Założyła i prowadzi Teatr LIMEN.

Sylwia Hanff – dancer (butoh, contemporary and Oriental dance), teacher of dance, Kundalini Yoga and meditation of labirynth, mime-dancer, curator of dance therapy courses; graduate from philosophy faculty (University of Warsaw) and manager of culture. She learned butoh at the greatest masters: Ko Murobushi, DaisukeYashimoto, Carlotta Ikeda, Atsushi Takenouchi, Kan Katsura, Tadashi Endo; she has recommendation of the following butoh dancers: Atsushi Takenouchi, Kan Katsura, Gabriella Daris. She prepared butoh workshops and choreotherapy based on butoh with Atsushi Takenouchi for dancers, special pedagogues and families with children. She was associated with the Warszawski Teatr Pantomimy, the National Theatre, the National Opera, the Teatr Powszechny in Warsaw and with the Studio Mimów Stefana Niedziałkowskiego at the Teatr na Woli. She co-operates with physical and experimental theatres. She founded and has led the Teatr LIMEN.

Hajime Fujita - photo: Branco Bento


Hajime Fujita

Hajime Fujita – choreograf i tancerz. Pochodzi z Jokohamy w Japonii. Uzyskał dyplom wydziału Peforming Arts na Kyoto University of Arts and Design. W 2006 r. uzyskał stypendium danceWEB prowadzone przez Mathilde Monnier i Loica Touze pozwalające wziąć udział w ImpulsTanz Festival w Wiedniu oraz stypendium Fundacji Azjatycko-Europejskiej Pointe to Point pod kierownictwem Simona Dove w Warszawie. W 2008 r. był nominowany do programu Rolex Mentor and Protege Arts Initiative. Jego projekty mają różny charakter, od prac choreograficznych po eksperymentalne instalacje. W latach 2007- 2008 brał udział w międzynarodowym projekcie SKITe/Sweet and Tender z Jean-Marc Adolphem. W roku 2007 i 2008 swój projekt ‘f/f’, oparty na improwizowanym tańcu, pokazywał we Francji, Hiszpanii i Portugalii. Jego głównym dążeniem jest współtworzenie chwili z publicznością po to by przemyśleć komunikację międzyludzką. Zainspirowany kilkoma myślami zaczerpniętymi z fenomenologii, uważa tę komunikację za sposób na rozwiązanie współczesnych problemów takich jak m. in. rasizm, dyskryminacja, bieda, konflikty religijne.

Hajime Fujita - choreographer and dancer. He comes from Yokohama, Japan. He graduated in Peforming Arts from the Kyoto University of Arts and Design. He received the danceWEB scholarship 2006 led by Mathilde Monnier and Loic Touze to participate in the ImpulsTanz Festival in Vienna, and the Pointe to Point of the Asian European Foundation scholarship led by Simon Dove in Warsaw. In 2008 he was nominated for the Rolex Mentor and Protege Arts Initiative program. His pieces have diverse intentions in each project, from choreographic repertories to experimental installation projects. In 2007 and 2008 he took part in the international project SKITe/Sweet and Tender with Jean-Marc Adolphe. In 2007 and 2008 his representative improvisation dance project called ‘f/f’ was performed in France, Spain and Portugal. His main focus is sharing the moments with spectators/viewers to re-think our communication. Inspired by several thoughts of the Phenomenology, he finds importance of our communication as a key to solve our current problems, such as racism, discrimination, poverty, religious conflicts among others.

Performance - dontdiemyfriendtommy
Niewątpliwie bieda jest wielkim problemem w naszym społeczeństwie. Jeśli żyjemy w społeczeństwie dotkniętym kapitalizmem, potrzebujemy pieniędzy by przetrwać. But it is easy to get lost in chasing for money. W trakcie podróży Hajime Fujita po Europie przyszło mu spędzić jedną noc na londyńskiej ulicy. Tam spotkał bezdomnego o imieniu Tommy. "dontdiemyfriendtommy" jest dedykowane właśnie jemu, obywatelowi naszego społeczeństwa.

Performance - dontdiemyfriendtommy Undoubtedly poverty is a great problem in our society. As long as we live in the society affected by capitalism, we need money to survive. But it is easy to get lost in chasing for money. While Hajime Fujita was traveling around Europe, one night he had to sleep on the street in London. There he met homeless Tommy. "dontdiemyfriendtommy" is dedicated to him, a citizen of our society.

piątek, 6 marca 2009

LE MANQUE




LE MANQUE

Sławek Bendrat - tancerz, choreograf, reżyser. Studiował na wydziale pedagogiki baletu Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie; absolwent Poznańskiej Szkoły Baletowej. Przez wiele lat był związany jako tancerz z Polskim Teatrem Tańca Ewy Wycichowskiej w Poznaniu, biorąc udział w licznych premierach w kraju i na całym niemal świecie. Po wyjeździe z Polski rok spędził w Niemczech w teatrze w Nordhausen, następnie dwa sezony w Luzerner Theater w Szwajcarii jako tancerz i choreograf. W Szwajcarii współpracował również z Klein Theater w Lucernie i SIVC w Zurychu. Od dwóch lat jest w zespole Baletu Narodowego w Marsylii (Ballet National de Marseille) kierowanego przez Frederica Flamanda, gdzie oprócz ról w bieżącym repertuarze, stworzył własną choreografię "Le Manque". Latem 2008 r., wspólnie z Dominikiem Krawieckim, zrealizował film "ID".

Sławek Bendrat - dancer, choreographer, director. He studied at the faculty of ballet pedagogics of the Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina (Music Academy) in Warsaw; a graduate from the Poznańska Szkoła Baletowa (Poznań Ballet School). For many years he was associated as a dancer with the Polski Teatr Tańca Ewy Wycichowskiej (Ewa Wycichowska Polish Theatre of Dance) in Poznań when he took part in numerous premieres home and abroad. After he had left Poland he spent a year in Germany in a theatre in Nordhausen, and afterwards two seasons at the Luzerner Theater in Switzerland as a dancer and choreographer. He also co-operated with the Klein Theater in Luzern and the SIVC in Zurich. For two years he has been in the company of the Ballet National de Marseille, directed by Frederic Flamand, where, except for the roles in a current repertoire, he created his own choreography entitled ‘Le Manque’. In summer 2008, together with Dominik Krawiecki, he made a film ‘ID’.


Dominik Krawiecki - aktor, reżyser, dyrektor teatru. Ukończył autorską klasę teatralną Krzysztofa Stróżańskiego w liceum we Wrocławiu, był studentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (wydział aktorski) we Wrocławiu, z której został wyrzucony. Przez kilka lat ściśle związany z życiem teatralnym Wrocławia. Założyciel i przez dwa lata dyrektor Teatru Zakład Krawiecki, aktor Teatru "Zielona Latarnia" pod kierownictwem Ireny Rzeszowskiej, prowadził liczne imprezy teatralne (m.in. WROSTJA). Po opuszczeniu Wrocławia mieszkał w Krakowie, studiował na UJ wiedzę o teatrze. Współworzył z Piotrem Siekluckim Avant Teatr. Po wyjeździe z Polski osiedlił się w Lucernie w Szwajcarii i przez trzy lata był na stałe związany z Luzerner Theater. Występował w repertuarze klasycznym i współczesnym. Od ponad roku mieszka w Marsylii, gdzie współpracuje między innymi z Ballet National de Marseille i le Théâtre New Cancan. Latem 2008 r., wspólnie ze Sławkiem Bendratem, zrealizował film "ID".

Dominik Krawiecki - actor, play director, theatre director. Graduate from Krzysztof Stróżański’s theatre class in a secondary school in Wrocław, he was a student of the Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna (State Higher Theatre School) – actors’ faculty – in Wrocław, which he was expelled from. For a few years he was firmly connected with Wrocław theatre life. Founder and for two years a director of the Teatr Zakład Krawiecki, actor of the Teatr "Zielona Latarnia" directed by Irena Rzeszowska. He led numerous theatre events, WROSTJA among the others. After he had left Wrocław, he lived in Cracow, he studied theatre science at the Jagiellonian University. He co-created the Avant Teatr with Piotr Sieklucki. After leaving Poland he settled in Luzern in Switzerland and for three years he was associated with the Luzerner Theater. He performed in both classical and contemporary repertoire. For over a year he has lived in Marseille, where he has co-operated with the Ballet National de Marseille and le Théâtre New Cancan. In summer 2008, together with Sławek Bendrat, he made a film ‘ID’.

Yoshiko Kinoshita - tancerka, choreograf. Pochodzi z Yokohamy w Japonii. Studiowała taniec w Miyoshi Takatori Ballet School w Yokohamie. W latach 1997- 2004 związana ze Star Dancers Ballet Tokyo, gdzie występowała w repertuarze klasycznym i współczesnym. Przez rok związana z Ryutpia Residential Company kierowaną przez Jo Kanamori. Od roku 2005 bierze udział w licznych projektach w Japonii, USA i Europie. Współpracuje, między innymi, z teatrem Pappa Tarahumara kierowanym przez Hiroshiego Koike i z Nowym Narodowym Teatrem w Tokio (New National Theater Tokio). Od dwóch lat w zespole Baletu Narodowego w Marsylii (Ballet National de Marseille) kierowanego przez Frederica Flamanda. Zagrała również w filmie ‘ID’ w reżyserii Dominika Krawieckiego i Sławka Bendrata.

Yoshiko Kinoshita - dancer, choreographer. She comes from Yokohama, Japan. She studied dance at the Miyoshi Takatori Ballet School in Yokohama. In the years 1997- 2004 she was associated with the Star Dancers Ballet Tokyo where she performed both classical and contemporary repertoire. For a year she was bound to the Ryutpia Residential Company directed by Jo Kanamori. Since 2005 she has taken part in numerous projects in Japan, the USA and Europe. She co-operates with the Pappa Tarahumara theatre directed by Hiroshi Koike and the New National Theater Tokio among the others. For two years she has been in the company of the Ballet National de Marseille directed by Frederic Flamand. She acted in the film ‘ID’ directed by Dominik Krawiecki and Sławek Bendrat.

LE MANQUE to historia dziwnego trójkąta. Mężczyzna, kobieta i mężczyzna. Jest opowieścią o trudnej miłości, która nie jest jedynie bajkowym wyznaniem dwójki kochanków. Parafrazując słowa S. Kane jest to miłość wszechogarniająca, rozpierająca serce, niekończąca się, lecz zawsze skomplikowana i sprzeczna. W spektaklu tym chcemy połączyć słowo z ruchem, myśl z emocją tworząc tym samym teatr tańca w pełnym tego słowa znaczeniu. Tekst użyty w przedstawieniu opisuje pragnienie miłości, niebanalnego i tym samym najpiękniejszego uczucia, jakie rodzi się między ludźmi.

LE MANQUE is a story of a strange triangle. A man, a woman and a man. It is a difficult love story which is not a mere, fable-like confession of two lovers. Paraphrasing Sarah Kane’s words, it is an overwhelming, heart outbursting, neverending, but always complicated and contrary love. In this performance we wish to join a word with a movement, a thought with an emotion to create dance theatre in its full meaning. The text used in the performance describes the longing for love, this not banal and at the same time the most beautiful feeling which is born between people.

czwartek, 5 marca 2009

Mandala Performance Festival

A performance artist is still associated with a provoking figure, a shaman, or a self-appointed therapeutist, who is ready to show us things we would not like to see again, and on times to see at all.
(RoseLee Goldberg)


Mandala Performance Festival is an annual international festival of performance art, taking place in Wrocław since 2005 on the initiative of Towarzystwo Kultury Czynnej (Active Culture Society) and Galeria Miejska (The City Gallery) in Wrocław which has been an independent organiser of the project since 2008. Eighty artists from eleven countries: Great Britain, Germany, Japan, the Netherlands, Poland, France, Belarus, the USA, Portugal, Sweden and Canada, have taken part in five editions of the Festival.
The idea of the Festival is to introduce trends present in performance art, to extend the space of artistic search, to promote a formula of performing events which make a direct contact with the audience easy and build up a forum for various acts of creation applying the techniques based on movement, space and sound.
The Festival has an interdisciplinary character, and its title refers to the symbolics of mandala as a reflection of a present moment. It is a place of presenting varied interesting artistic tendencies, of exchanging experiences and of confronting artistic attitudes. Performance opens itself to other kinds of art, it allows them to enter its territory to co-create a new reality. It often combines poetry, dance and new media. It still evolves and opens new layers of perception, it makes direct communication and confrontation possible. The characteristic features of performance art are: vagueness, multitude of applied means and form openness.
The art of performance erases repetitiveness of theatre and fine arts, it often shows the ability of being art which enables aiming the people who are not related to culture or even the people excluded from it. It serves to create and lead any social projects. It is a live form of art, it articulates one’s attitude towards the world, it is the space of expression where an artist communicates with others.
Performance artists still search for new possibilities of sending a message, they benefit from choreography, narration. They notice our primary will to communicate, both with each other and the world surrounding us. There is no need to wait long for an inspiration to come – a thorough look at the reality is often enough. Each sound and movement, image and word, co-operate with each other to create a new kind of art. Performers verbalise emotional states and personal visions in their actions. In a short comment, it is hard to enumerate all sources of inspiration for authors of action art; it is both Jackson Pollock’s action painting, conceptual art, and Anna Halprin, Simone Forti, Yvonne Rainer’s innovative dance.
The fifth edition of the Festival focuses on the area of meeting between performing arts and choreography, on questions about identity and alienation in the contemporary world, on presentation of Joanna Leśnierowska’s ‘Solo Project’, performed in Stary Browar in Poznań.
The programme includes the artist who influence greatly the image of European contemporary art. The Festival is accompanied by meetings with the artists and panel discussions entitled ‘Body – Sex – Identity in Art’ .



Curator of the Festival
Adam Kamiński